Nooit meer

Nooit meer

Rachelle krijgt een e-mail waarin haar man Frenk wordt beschuldigd van seksueel misbruik… van zijn eigen kinderen. Ze doet het af als onzin, want Frenk heeft niet eens kinderen. Maar ze blijkt hem minder goed te kennen dan ze dacht, want al snel komt de waarheid eruit: hij heeft inderdaad twee dochters, en de afzender van de mail is zijn ex-vrouw. Hij bezweert echter dat hij zijn kinderen nooit heeft misbruikt. Rachelle gelooft hem, maar daarmee houden de beschuldigingen niet op.



José Vriens schrijft moderne familieromans. Nooit meer is een krachtig verhaal over vertrouwen in de liefde in de moeilijkste tijden.


Informatie
Zomer & Keuning
Jaar van uitgave 2014
ISBN 9789401902717
E-book 9789401902724
Grote letterboek 9789401902731

Bestel dit boek bij Bol



Recensie the S word

****

De cover van het boek is een mooie foto van een vrouw die diep in gedachten is. Het maakt me nieuwsgierig naar dit verhaal. Het boek heeft geen lange inleiding, nee, het begint gelijk met de dag dat Rachelle een mail krijgt van “een bezorgde moeder” met de informatie dat de man van Rachelle zijn kinderen zou hebben misbruikt. Ze gooit de mail weg en wil verder gaan met haar leven. Alleen lukt dat niet want het houdt niet op en voor je het weet lees je het verschrikkelijke verhaal van het verleden van Frenk. De man van Rachelle. Frenk staat niet stevig in zijn schoenen en denkt het verleden achter zich te kunnen laten door het te verzwijgen. Rachelle is wat eigenwijs maar ik vind het knap dat ze de bron van alle ellende probeert op te zoeken en ook voor hun wat te betekenen. Dat vind ik het mooie van de manier waarop José Vriens schrijft. Ze doet niet aan oppervlakkige beschrijvingen van de personen maar stelt ze aan je voor met hun leuke en minder leuke kanten zodat het voelt alsof iemand je een verhaal vertelt over een kennis. Het gaat er in dit boek om dat je niet zomaar alles moet geloven wat anderen zeggen en dat roddelen voor anderen heel veel consequenties kan hebben. José Vriens laat hier ook zijdelings zien hoe gevaarlijk het gemak van een email kan zijn. Dat vergeten veel mensen in deze digitale periode waar we in zitten. Het verhaal houdt niet op na het eerste verhaal over het drama rondom Frenk en Rachelle, het wordt mooi afgerond en het is niet ineens eind goed al goed. Ik vond het een intrigerend boek, het kan zo in je eigen straat gebeuren wat Rachelle en Frenk overkomt en dat maakt het actueel. Want stel dat er wordt gezegd dat je buurman…..het gesprek dat Rachelle later in het verhaal met haar buurvrouw heeft laat zien dat ze een sterke vrouw is die ook kan relativeren. Nooit meer is een mooie titel bij dit verhaal dat van begin tot einde compleet is en je een paar uren heerlijk leesplezier geeft.

Door Diane Kooistra voor the S word


Recensie Leesfanaten

Rachelle is gelukkig getrouwd met Frenk. Ze werkt op een basisschool en is zeven maanden zwanger. De wereld lacht haar toe… totdat ze een verontrustende mail ontvangt van “een bezorgde moeder”. Deze vrouw beschuldigt Frenk van seksueel misbruik van zijn eigen kinderen. Rachelle snapt er niks van, want Frenk heeft helemaal geen kinderen. Ze besluit de mail meteen te verwijderen.

Toch blijft de mail in haar hoofd rondspoken. Ze spreekt Frenk erop aan. Hij blijkt niet helemaal de persoon te zijn die zij dacht te kennen. Frenk vertelt namelijk dat hij getrouwd is geweest en twee dochtertjes heeft. Hij heeft hen echter al acht jaar niet meer gezien. Hij ontkent dat hij zijn dochtertjes misbruikt heeft. Rachelle gelooft haar man… en wil verder gaan met hun leven. Maar of dat gaat lukken?
‘Nooit meer’ begint met de beschuldigende mail die Rachelle van een onbekende afzender ontvangt. Daardoor zit je als lezer vrijwel meteen in het verhaal en heb je direct een aantal vragen. Wie is de afzender? Wat is de waarheid? En wat zou je zelf doen als je in zo’n situatie zit?

Rachelle besluit in eerste instantie om er niets mee te doen totdat ze toch haar man ermee confronteert. Nadat Frenk haar zijn kant van het verhaal heeft verteld, is het daarmee klaar voor Rachelle. Ze gelooft hem en wil verder met hem gaan. Dat gaat wel vrij gemakkelijk. Ik vraag me of hoeveel vrouwen hun man na een vrij grote leugen zo gemakkelijk vergeven. Als je ineens te horen krijgt dat je man getrouwd is geweest en twee kinderen heeft… Dat deel uit het verhaal is voor mij niet overal even geloofwaardig.

Doordat José Vriens een prettige en vlotte schrijfstijl heeft, vergeef je haar dat wel. Je blijft namelijk wel doorlezen in ‘Nooit meer’. Niet vanwege de spanning – je hebt al snel door wie de afzender is en wat deze persoon tot doel heeft – maar wel omdat je wil weten hoe Rachelle er allemaal mee omgaat. Bij sommige keuzes van haar zet je je vraagtekens, maar de auteur schetst wel een goed beeld hoe iemand ermee om zou kunnen gaan.

De vraag “Wat zou je doen als je zelf in deze situatie zat?” laat je niet los tijdens het lezen van het verhaal. Het zou iedereen zomaar kunnen overkomen… en wat doe je dan? Vriens laat je daar over nadenken met haar boek. Of je er echt een antwoord op kunt geven als je niet in een soortgelijke situatie hebt gezeten, dat is de vraag. De auteur heeft met haar roman in ieder geval een onderwerp aangekaart waar volgens mij nog niet zoveel over geschreven is.

***

Door Kim Rompa voor Leesfanaten



Recensie de Boekensalon

Rachelles wereld staat op zijn kop wanneer ze een e-mail krijgt van een onbekende afzender waarin haar man Frenk wordt beschuldigd van seksueel misbruik van zijn eigen kinderen. En dat terwijl ze niet eens kinderen hebben – Rachelle is voor het eerst zwanger. Frenk bekent dat hij twee kinderen heeft uit een vorig huwelijk en dat zijn ex-vrouw hem begon te beschuldigen van seksueel misbruik op het moment dat hij de volledige voogdij wilde. Rachelle gelooft hem, maar het blijft niet bij een enkel verwijt. Het draait erop uit dat Frenk overlijdt en Rachelle, samen met de pasgeboren Francis, achterblijft.
Om antwoord te krijgen op alle vragen gaat ze op zoek naar Frenks verleden. Deze roman sluit goed aan bij de ris familieromans die de auteur al op haar naam heeft staan. Ze schetst een beeld van de impact van valse beschuldigingen en waartoe deze kunnen leiden.