Interview met Dizzie

“We zijn het niveau van de stuiverroman nu wel overstegen”

Het romantische boek verdient meer aandacht en waardering, vindt het Valentijngenootschap. Dit jaar organiseren zij voor het eerst de Week van het romantische boek en de Valentijnprijs voor het beste romantische boek. José Vriens schrijft sinds 2009 familie- en streekromans en zit in het bestuur van het Valentijngenootschap. Ze vertelde aan Dizzie.nl wat het genre voor haar betekent.

Goede boeken met serieuze thema’s
“Ooit werd de roman geschreven om vooral vrouwen aan het lezen te krijgen, om lezen te promoten en het analfabetisme terug te dringen. Met succes. Als onze verhalen al zo lang bestaan en geschreven worden, wordt het dan geen tijd om er meer aandacht aan te besteden? De Week voor het romantische boek willen we ieder jaar op de agenda van boekenland zetten, om te laten zien dat het goede boeken zijn om te lezen waarin serieuze thema’s niet geschuwd worden, voor iedere laag van de bevolking.”

“Het is een misvatting dat we alleen streekromans schrijven”

“Wij zijn niet literair genoeg om veel aandacht te krijgen. Van vrijwel ieder genre is er een maand of week, met daaraan gekoppeld een prijs: het literaire boek, thrillers, kinderboeken, poëzie, spiritualiteit, maar voor het romantische boek bestaat er niet zo’n periode of prijs. Door een prijs breng je het hele genre onder de aandacht. Ook al kan er maar één de winnaar zijn, dat straalt op ons allemaal af.”

“Het is een misvatting dat we alleen maar streekromans schrijven. Het romantische boek kent een grote diversiteit aan onderwerpen: familie en romantiek uiteraard, drugs, misbruik, criminaliteit wordt niet geschuwd, oplichting en misleiding en tal van andere hedendaagse onderwerpen komen aan bod. Neem nu het boek M/V van Olga van der Meer. Dat gaat over de psychologische problemen van iemand die doodongelukkig is met zijn manzijn.”

“Iedere schrijver is een concurrent. Maar we gunnen elkaar het succes”

Meer dan romantiek
“Een vlak kabbelende romance is niet interessant voor mij. Soms ben ik in de stemming om spannender te schrijven, soms neig ik meer naar de romantiek en wat luchtiger. Maar er moet wel iets in gebeuren om de aandacht van de lezer vast te houden. Dat kan een probleem binnen de familie of relatie zijn, maar ook een misdrijf. En in het geval van mijn nieuwste roman Een harde noot is het een moord.”

“Iedere andere auteur is in principe een concurrent, zonder die diversiteit aan auteurs zou het voor de lezer ook niet prettig zijn. Bij het Valentijngenootschap zijn zowel mannelijke als vrouwelijke schrijvers binnen het genre aangesloten. Iedereen heeft gelukkig zijn eigen schrijfstijl en onderwerpen waarover wordt geschreven. We zijn concurrenten, maar vooral collega’s. De meesten gunnen elkaar dan ook het succes dat met schrijven wordt bereikt.”

“Eigenlijk ben ik heel egoïstisch en schrijf ik wat ik zelf graag wil lezen”

28 romans en nog niet uitgeschreven
“Als ik niet kan schrijven, word ik echt chagrijnig en ongelukkig. Het is voor mij geen dwang of moeten. Het is heerlijk om al die ideeën op papier te zetten waardoor ze voor mij gaan leven. De inspiratie ligt soms letterlijk op straat. Je vangt iets op in een winkel. Je oog valt op een kibbelend stelletje waarvan je je afvraagt wat hun problemen zijn. Soms blijft iets hangen uit een tv-programma. Er is zo veel interessants om over te schrijven en zelfs aan iets onbeduidends kun je een spannende draai geven.”

“Eigenlijk ben ik heel egoïstisch en schrijf ik wat ik zelf graag zou willen lezen. Niet dat ik zo ontzettend romantisch ben aangelegd, maar erover lezen en schrijven doe ik met groot plezier. Ik vind het heerlijk om met een goede roman weg te zwijmelen op de bank. Even het leven delen van de hoofdpersonen in een boek.”

Interview met Dizzie.nl