Boekenkastperikelen
Een berichtje op Facebook dat iemand haar boekenkast grondig ging opruimen, zette mij aan het denken. Vorig jaar heb ik hetzelfde gedaan, maar het begon eigenlijk al enkele jaren geleden toen wij besloten onze inrichting te veranderen. Voorheen stonden er kasten vol boeken in de woonkamer.
Iedere plank was bezet met boeken, zelfs aan de muur. Na de verandering van meubels verdwenen die kasten en moesten de boeken die niet meer beneden konden staan, noodgedwongen in dozen naar de zolder verhuizen. Dat was de eerste schifting. Toen heb ik al een deel van mijn enorme verzameling weggedaan, geschonken aan een boekenmarkt voor een goed doel. Op zo'n moment moet je keuzes maken. Welk boek mag blijven, welk boek gaat naar de zolder en wat gaat definitief weg. Dat sneed als boekenliefhebber door mijn papieren hart.
De volgende keer dat ik voor een soortgelijke keuze kwam te staan, was toen wij besloten te verhuizen naar een huis zonder zolder. Je voelt hem al aankomen, die zolder met die dozen vol boeken. Hetgeen in de kasten beneden stond, kon mee, de vele dozen met boeken echter niet, daar hadden we eenvoudig gaan plaats meer voor. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen een blik in die dozen te werpen en alles opnieuw uit te zoeken, en heb ze ongezien weggedaan, het volgende goede doel was de Kringloopwinkel.
Na de verhuizing ontbraken enkele boekenplanken en een paar losse boekenkasten, die waren echt te oud om mee te gaan. Het resultaat was dat de overgebleven boeken verdwenen in een dichte kast op de slaapkamer. Nieuwe aankopen of bijzondere boeken mochten nog in de woonkamer staan, maar daar was de boekruimte zeer beperkt. Omdat de verzameling boeken van mijn eigen hand behoorlijk begon te groeien, moest ik voor de derde keer een deel van mijn oude boeken opruimen. Ze vonden een nieuwe eigenaar die er maar wat blij mee was.
Het zijn stuk voor stuk momenten geweest waaraan ik niet graag terugdenk. Ik durf hier best te schrijven dat ik spijt heb dat ik al mijn boeken weg heb gedaan, maar soms kun je gewoon niet anders. Inmiddels groeit de verzameling hier weer gestaag. In de grote kast op de slaapkamer staat mijn voorraad van eigen boeken. In de woonkamer staat nu een kleinere boekenkast met boeken waarop mijn naam staat, en in de corridor heeft inmiddels een heerlijk grote boekenkast een plekje gevonden. En ik, ik ben hard aan het werk om die weer vol te krijgen.
Iedere plank was bezet met boeken, zelfs aan de muur. Na de verandering van meubels verdwenen die kasten en moesten de boeken die niet meer beneden konden staan, noodgedwongen in dozen naar de zolder verhuizen. Dat was de eerste schifting. Toen heb ik al een deel van mijn enorme verzameling weggedaan, geschonken aan een boekenmarkt voor een goed doel. Op zo'n moment moet je keuzes maken. Welk boek mag blijven, welk boek gaat naar de zolder en wat gaat definitief weg. Dat sneed als boekenliefhebber door mijn papieren hart.
De volgende keer dat ik voor een soortgelijke keuze kwam te staan, was toen wij besloten te verhuizen naar een huis zonder zolder. Je voelt hem al aankomen, die zolder met die dozen vol boeken. Hetgeen in de kasten beneden stond, kon mee, de vele dozen met boeken echter niet, daar hadden we eenvoudig gaan plaats meer voor. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen een blik in die dozen te werpen en alles opnieuw uit te zoeken, en heb ze ongezien weggedaan, het volgende goede doel was de Kringloopwinkel.
Na de verhuizing ontbraken enkele boekenplanken en een paar losse boekenkasten, die waren echt te oud om mee te gaan. Het resultaat was dat de overgebleven boeken verdwenen in een dichte kast op de slaapkamer. Nieuwe aankopen of bijzondere boeken mochten nog in de woonkamer staan, maar daar was de boekruimte zeer beperkt. Omdat de verzameling boeken van mijn eigen hand behoorlijk begon te groeien, moest ik voor de derde keer een deel van mijn oude boeken opruimen. Ze vonden een nieuwe eigenaar die er maar wat blij mee was.
Het zijn stuk voor stuk momenten geweest waaraan ik niet graag terugdenk. Ik durf hier best te schrijven dat ik spijt heb dat ik al mijn boeken weg heb gedaan, maar soms kun je gewoon niet anders. Inmiddels groeit de verzameling hier weer gestaag. In de grote kast op de slaapkamer staat mijn voorraad van eigen boeken. In de woonkamer staat nu een kleinere boekenkast met boeken waarop mijn naam staat, en in de corridor heeft inmiddels een heerlijk grote boekenkast een plekje gevonden. En ik, ik ben hard aan het werk om die weer vol te krijgen.
Reacties
Een reactie posten